भजन करी महादेव ।राम पूजी सदाशिव ॥१॥
दोघे देव एक पाहीं ।तयां ऐक्य दुजें नाहीं ॥२॥
शिवा रामा नाहीं भेद ।ऐसे देव तेही सिद्ध ॥३॥
जनी म्हणे आत्मा एक ।सर्व घटीं तो व्यापक ॥४॥
ही ओवी संतपरंपरेत एकात्मतेचा संदेश देणारी आहे. यात शिव आणि राम यांचा एकत्वाचा महिमा गायला आहे. या ओवीतून पुढील अर्थ लक्षात येतो:
1. "भजन करी महादेव । राम पूजी सदाशिव ॥१॥"
→ महादेव स्वतः रामाचे भजन करतात, आणि सदाशिव रामाची पूजा करतात. म्हणजेच, दोन्ही देवता एकमेकांचे पूजन करतात.
2. "दोघे देव एक पाहीं । तयां ऐक्य दुजें नाहीं ॥२॥"
→ शिव आणि राम हे दोन वेगळे नाहीत, ते एकच आहेत. त्यांच्यात भेदभाव नाही.
3. "शिवा रामा नाहीं भेद । ऐसे देव तेही सिद्ध ॥३॥"
→ शिव आणि राम यात कोणताही भेद नाही. दोघेही समान आहेत, आणि हेच परमसत्य आहे.
4. "जनी म्हणे आत्मा एक । सर्व घटीं तो व्यापक ॥४॥"
→ ज्ञानी लोक सांगतात की आत्मा एकच आहे आणि तो सर्वत्र व्यापक आहे.
हा विचार अद्वैत वेदांताशी सुसंगत आहे, जिथे शिव आणि राम किंवा कोणतेही दोन तत्त्व यामध्ये द्वैत नसून ते एकच परमसत्याचे रूप आहे. हे संत ज्ञानेश्वर, तुकाराम आणि इतर संतांच्या विचारांशीही जुळते.
