कर कटावरी तुळसीच्या माळा । ऐसें रूप डोळां दावीं हरी ॥१॥
ठेविले चरण दोन्ही विटेवरी । ऐसें रूप हरी दावीं डोळां ॥ध्रु.॥
कटीं पीतांबर कास मिरवली । दाखवीं वहिली ऐसी मूर्ती ॥२॥
गरुडपारावरी उभा राहिलासी । आठवें मानसीं तें चि रूप ॥३॥
झुरोनी पांजरा होऊं पाहें आतां । येईं पंढरीनाथा भेटावया ॥४॥
तुका म्हणे माझी पुरवावी आस । विनंती उदास करूं नये ॥५॥
अर्थ:
१. भगवंताच्या हातावर तुळशीच्या माळा शोभून दिसत आहेत. हे सुंदर रूप माझ्या डोळ्यांसमोर यावे, अशी माझी मनापासून इच्छा आहे.
२. भगवान श्रीविठ्ठल आपल्या दोन्ही चरणांना विटेवर टेकवून उभे आहेत. त्यांचे हे दिव्य रूप माझ्या डोळ्यांसमोर सतत रहावे.
३. त्यांनी आपल्या कटीला पिवळसर पीतांबर परिधान केला आहे आणि त्यावर सुंदर कास चमकत आहे. अशा तेजस्वी स्वरूपाचे मला दर्शन घडावे.
४. गरुडावर आरूढ झालेल्या त्या अद्भुत रूपाचे माझ्या मनात निरंतर स्मरण राहो, हेच माझे भक्तीपूर्ण आग्रहाचे मागणे आहे.
५. माझे मन आणि शरीर तुझ्या भेटीसाठी व्याकूळ झाले आहे. आता मला तुझ्या दर्शनाची ओढ लागली आहे, हे पंढरीनाथा, कृपा करून भेट दे.
६. संत तुकाराम म्हणतात, माझी ही तळमळ पूर्ण कर, माझी विनवणी दुर्लक्ष करू नकोस. तुझे दर्शन मिळाले नाही तर मन उदास होईल.
